به گزارش حوزه معضلات گروه اجتماعی عصرحباد؛ چند روزی است که فصل برداشت محصول «جو» دربخش حبیب آباد تقریبا به پایان رسیده و برخی کشاورزان برای زودتر آماده شدن زمین خود برای کشت محصولات دیگر، مبادرت به آتش زدن ته مانده های گندم و جو زمین خود می نمایند.
از آنجایی که ته مانده محصول گندم و جو بسیار خشک و سریع الاشتعال است و وزش باد نیز موجب تسریع و شدت آتش سوزی آن می شود، لذا یک سال زحمت و تلاش کشاورزان و خدمت رسانی به اقتصاد کشور و جامعه به علت نبود آگاهی و علم به ضرر و زیان این کار انجام می شود و باعث خسارات مالی و زیست محیطی فراوانی به طبیعت، جامعه و اقتصاد کشور می شود.
در ذیل برخی از مزایای وجود این ته مانده ها و مضرات سوزاندنشان در مزارع گندم و جو بصورت تیتر وار اشاره می گردد.
*سوزاندن ته مانده ها باعث از بین بردن میکروارگانیزم های مفید موجود در خاک می شود.
*ممکن است بر اثر آتش زده این زمین ها باغات، درختان ومراتع حاشیه مزارع در اثر وزش باد دچار حریق و خسارت جبران ناپذیر بشود.
*بقایای گیاهی که منابع مفیدی برای تولید موادآلی بوده از بین می رود.
*سوزاندن کاه و کلش علاوه بر مشکلات یاد شده موجب از بین رفتن موجودات زنده مفیدی می شود که در خاک وجود دارند.
*سوزاندن کاه کلش موج آلودگی محیط زیست می شود وعلاوه بر آن ممکن است در تغییر شرایط آب و هوایی و افزایش درجه حرارت زمین تاثیر داشته باشد.
*کاه می تواند به عنوان یک منبع غرایی در جیره غرایی دام ها مورد استفاده قرار گیرد.
* کاه و کلش گندم و جو پس از پوسیدن در خاک موجب افزایش عناصر غذایی به صورت بسیار قابل استفاده برای گیاهان زراعی به صورت بسیار قابل استفاده برای گیاهان زراعی شده و در نهایت باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی میگردد.
* پوسیدن کاه و کلش در خاک موجب افزایش ماده آلی خاک شده و این ماده آلی سبب جذب بهتر عناصر غذایی توسط گیاهان می شود و در نهایت کارایی مصرف کودهای شیمیایی توسط گیاهان افزایش می یابد.
* افزایش مواد آلی خاک در اثر پوسیدن کاه و کلش گندم باعث بیشتر شدن تحمل گیاهان زراعی نسبت به خشکی ، گرما و سرما می شود.
* افزایش مواد آلی خاک در اثر پوسیدن کاه و کلش گندم و جو موجب بالا رفتن راندمان مصرف آب و در نهایت باعث کاهش دفعات آبیاری و هدر رفتن آب نمی گردد.
* افزایش مواد آلی خاک در اثر پوسیدن کاه و کلش گندم و جو ضمن تقویت رشد گیاهان زراعی موجب افزایش مقاومت آنها نسبت به آفات و بیماریها می گردد.
* مخلوط شدن کاه و کلش گندم و جو با خاک و افزایش مواد آلی موجب استحکام ذرات خاک در برابر روان آب ها شده و در نهایت سبب کاهش شدت فرسایش خاک در اثر روان آب و بادها می شود.
* مصرف بی رویه کودهای شیمیایی ضمن افزایش میزان شوری خاک موجب از بین رفتن ساختمان خاک و سفت شدن خاکها می شود. کاه و کلش گندم و جو پس از پوسیدن در خاک سبب کاهش اثرات سو ء کودهای شیمیایی می شود.
* افزایش مواد آلی موجب نفوذ و گردش بهتر هوا و آب در خاک شده و شریط مساعدی برای رشد و فعالیت ریشه گیاهان زراعی و موجودات مفید فراهم می گردد.
با وجود همه دلایل علمی فوق بر مثمر ثمر بودن وجود این ته مانده ها و ضرر و زیان غیر قابل جبران این کار به محیط زیست و اقتصاد جامعه مسئله دیگری وجود دارد ، این است که اهالی اغلب محله های همجوار با این زمین ها از وجود کاه سوخته های موجود در خانه خود که براحتی و با کوچک ترین وزش بادی جابجا می شوند رنج می برند که این ناراحتی سوای از خسارت های بیشمار دیگر ممکن است حق الناسی به گردن این عزیزان بشود و شغل شریف و پر خیر و برکت کشاورزی را تبدیل به شغلی بکند که هم در دنیا و هم در آخرت باعث خسران برای این زحمت کشان بشود.
لذا در پایان و با یادآوری این نکته به کشاورزان عزیز که بر طبق احادیث رسیده از ائمه اطهار (ع) حلال ترین رزق خدا کشت دیم است توصیه می گردد که جدا از آتش زدن این ته مانده ها بعد از برداشت گندم و جو خودداری نمایند و رزق حلال خود را با این کار به خسارت در دنیا و آخرت تبدیل نکنند.
و در مرحله بعد هم از نهادهای ذی ربط و مسئول (اداره منابع طبیعی ، سازمان جنگلها و مراتع ، اداره محیط زیست و..) خواسته می شود با فرهنگ سازی و یا نهایتا با استفاده از قانون جلوی این اشخاصی را که به محیط زیست خسارت وارد می کنند گرفته شود.
